аго́ртванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
аго́ртванне | аго́ртванні | |
аго́ртвання | аго́ртванняў | |
аго́ртванню | аго́ртванням | |
аго́ртванне | аго́ртванні | |
аго́ртваннем | аго́ртваннямі | |
аго́ртванні | аго́ртваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)