аглуме́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
аглуме́нне | |
аглуме́ння | |
аглуме́нню | |
аглуме́нне | |
аглуме́ннем | |
аглуме́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
аглуме́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
аглуме́нне | |
аглуме́ння | |
аглуме́нню | |
аглуме́нне | |
аглуме́ннем | |
аглуме́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)