авіябудаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| авіябудаўні́к | авіябудаўнікі́ | |
| авіябудаўніка́ | авіябудаўніко́ў | |
| авіябудаўніку́ | авіябудаўніка́м | |
| авіябудаўніка́ | авіябудаўніко́ў | |
| авіябудаўніко́м | авіябудаўніка́мі | |
| авіябудаўніку́ | авіябудаўніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)