авіябудаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. авіябудаўні́к авіябудаўнікі́
Р. авіябудаўніка́ авіябудаўніко́ў
Д. авіябудаўніку́ авіябудаўніка́м
В. авіябудаўніка́ авіябудаўніко́ў
Т. авіябудаўніко́м авіябудаўніка́мі
М. авіябудаўніку́ авіябудаўніка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)