авершта́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| авершта́г | авершта́гі | |
| авершта́га | авершта́гаў | |
| авершта́гу | авершта́гам | |
| авершта́г | авершта́гі | |
| авершта́гам | авершта́гамі | |
| авершта́гу | авершта́гах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)