аверло́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| аверло́чніца | аверло́чніцы | |
| аверло́чніцы | аверло́чніц | |
| аверло́чніцы | аверло́чніцам | |
| аверло́чніцу | аверло́чніц | |
| аверло́чніцай аверло́чніцаю |
аверло́чніцамі | |
| аверло́чніцы | аверло́чніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)