аванту́рыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аванту́ру аванту́рым
2-я ас. аванту́рыш аванту́рыце
3-я ас. аванту́рыць аванту́раць
Прошлы час
м. аванту́рыў аванту́рылі
ж. аванту́рыла
н. аванту́рыла
Загадны лад
2-я ас. аванту́р аванту́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аванту́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)