авало́данне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
авало́данне | |
авало́дання | |
авало́данню | |
авало́данне | |
авало́даннем | |
авало́данні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
авало́данне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
авало́данне | |
авало́дання | |
авало́данню | |
авало́данне | |
авало́даннем | |
авало́данні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)