аб’язны́
прыметнік, адносны
аб’язны́ | аб’язна́я | аб’язно́е | аб’язны́я | |
аб’язно́га | аб’язно́й аб’язно́е |
аб’язно́га | аб’язны́х | |
аб’язно́му | аб’язно́й | аб’язно́му | аб’язны́м | |
аб’язны́ ( аб’язно́га ( |
аб’язну́ю | аб’язно́е | аб’язны́я ( аб’язны́х ( |
|
аб’язны́м | аб’язно́й аб’язно́ю |
аб’язны́м | аб’язны́мі | |
аб’язны́м | аб’язно́й | аб’язны́м | аб’язны́х |
Іншыя варыянты: аб’е́зны.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)