аб’язны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’язны́ аб’язна́я аб’язно́е аб’язны́я
Р. аб’язно́га аб’язно́й
аб’язно́е
аб’язно́га аб’язны́х
Д. аб’язно́му аб’язно́й аб’язно́му аб’язны́м
В. аб’язны́ (неадуш.)
аб’язно́га (адуш.)
аб’язну́ю аб’язно́е аб’язны́я (неадуш.)
аб’язны́х (адуш.)
Т. аб’язны́м аб’язно́й
аб’язно́ю
аб’язны́м аб’язны́мі
М. аб’язны́м аб’язно́й аб’язны́м аб’язны́х

Іншыя варыянты: аб’е́зны.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)