аб’ядно́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
аб’ядно́ўванне | аб’ядно́ўванні | |
аб’ядно́ўвання | аб’ядно́ўванняў | |
аб’ядно́ўванню | аб’ядно́ўванням | |
аб’ядно́ўванне | аб’ядно́ўванні | |
аб’ядно́ўваннем | аб’ядно́ўваннямі | |
аб’ядно́ўванні | аб’ядно́ўваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)