аб’ядно́ўвальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’ядно́ўвальны аб’ядно́ўвальная аб’ядно́ўвальнае аб’ядно́ўвальныя
Р. аб’ядно́ўвальнага аб’ядно́ўвальнай
аб’ядно́ўвальнае		 аб’ядно́ўвальнага аб’ядно́ўвальных
Д. аб’ядно́ўвальнаму аб’ядно́ўвальнай аб’ядно́ўвальнаму аб’ядно́ўвальным
В. аб’ядно́ўвальны (неадуш.)
аб’ядно́ўвальнага (адуш.)		 аб’ядно́ўвальную аб’ядно́ўвальнае аб’ядно́ўвальныя (неадуш.)
аб’ядно́ўвальных (адуш.)
Т. аб’ядно́ўвальным аб’ядно́ўвальнай
аб’ядно́ўвальнаю		 аб’ядно́ўвальным аб’ядно́ўвальнымі
М. аб’ядно́ўвальным аб’ядно́ўвальнай аб’ядно́ўвальным аб’ядно́ўвальных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)