аб’ядна́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’ядна́ўчы аб’ядна́ўчая аб’ядна́ўчае аб’ядна́ўчыя
Р. аб’ядна́ўчага аб’ядна́ўчай
аб’ядна́ўчае		 аб’ядна́ўчага аб’ядна́ўчых
Д. аб’ядна́ўчаму аб’ядна́ўчай аб’ядна́ўчаму аб’ядна́ўчым
В. аб’ядна́ўчы (неадуш.)
аб’ядна́ўчага (адуш.)		 аб’ядна́ўчую аб’ядна́ўчае аб’ядна́ўчыя (неадуш.)
аб’ядна́ўчых (адуш.)
Т. аб’ядна́ўчым аб’ядна́ўчай
аб’ядна́ўчаю		 аб’ядна́ўчым аб’ядна́ўчымі
М. аб’ядна́ўчым аб’ядна́ўчай аб’ядна́ўчым аб’ядна́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)