аб’екты́ўна-гістары́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’екты́ўна-гістары́чны аб’екты́ўна-гістары́чная аб’екты́ўна-гістары́чнае аб’екты́ўна-гістары́чныя
Р. аб’екты́ўна-гістары́чнага аб’екты́ўна-гістары́чнай
аб’екты́ўна-гістары́чнае		 аб’екты́ўна-гістары́чнага аб’екты́ўна-гістары́чных
Д. аб’екты́ўна-гістары́чнаму аб’екты́ўна-гістары́чнай аб’екты́ўна-гістары́чнаму аб’екты́ўна-гістары́чным
В. аб’екты́ўна-гістары́чны (неадуш.)
аб’екты́ўна-гістары́чнага (адуш.)		 аб’екты́ўна-гістары́чную аб’екты́ўна-гістары́чнае аб’екты́ўна-гістары́чныя (неадуш.)
аб’екты́ўна-гістары́чных (адуш.)
Т. аб’екты́ўна-гістары́чным аб’екты́ўна-гістары́чнай
аб’екты́ўна-гістары́чнаю		 аб’екты́ўна-гістары́чным аб’екты́ўна-гістары́чнымі
М. аб’екты́ўна-гістары́чным аб’екты́ўна-гістары́чнай аб’екты́ўна-гістары́чным аб’екты́ўна-гістары́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)