аб’ектыві́сцкі
прыметнік, адносны
аб’ектыві́сцкі | аб’ектыві́сцкая | аб’ектыві́сцкае | аб’ектыві́сцкія | |
аб’ектыві́сцкага | аб’ектыві́сцкай аб’ектыві́сцкае |
аб’ектыві́сцкага | аб’ектыві́сцкіх | |
аб’ектыві́сцкаму | аб’ектыві́сцкай | аб’ектыві́сцкаму | аб’ектыві́сцкім | |
аб’ектыві́сцкі ( аб’ектыві́сцкага ( |
аб’ектыві́сцкую | аб’ектыві́сцкае | аб’ектыві́сцкія ( аб’ектыві́сцкіх ( |
|
аб’ектыві́сцкім | аб’ектыві́сцкай аб’ектыві́сцкаю |
аб’ектыві́сцкім | аб’ектыві́сцкімі | |
аб’ектыві́сцкім | аб’ектыві́сцкай | аб’ектыві́сцкім | аб’ектыві́сцкіх |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)