аб’ектыві́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аб’ектыві́ст аб’ектыві́сты
Р. аб’ектыві́ста аб’ектыві́стаў
Д. аб’ектыві́сту аб’ектыві́стам
В. аб’ектыві́ста аб’ектыві́стаў
Т. аб’ектыві́стам аб’ектыві́стамі
М. аб’ектыві́сце аб’ектыві́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)