аб’ектывізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’ектывізава́ны аб’ектывізава́ная аб’ектывізава́нае аб’ектывізава́ныя
Р. аб’ектывізава́нага аб’ектывізава́най
аб’ектывізава́нае		 аб’ектывізава́нага аб’ектывізава́ных
Д. аб’ектывізава́наму аб’ектывізава́най аб’ектывізава́наму аб’ектывізава́ным
В. аб’ектывізава́ны (неадуш.)
аб’ектывізава́нага (адуш.)		 аб’ектывізава́ную аб’ектывізава́нае аб’ектывізава́ныя (неадуш.)
аб’ектывізава́ных (адуш.)
Т. аб’ектывізава́ным аб’ектывізава́най
аб’ектывізава́наю		 аб’ектывізава́ным аб’ектывізава́нымі
М. аб’ектывізава́ным аб’ектывізава́най аб’ектывізава́ным аб’ектывізава́ных

Кароткая форма: аб’ектывізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)