аб’ектыва́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
аб’ектыва́цыя | |
аб’ектыва́цыі | |
аб’ектыва́цыі | |
аб’ектыва́цыю | |
аб’ектыва́цыяй аб’ектыва́цыяю |
|
аб’ектыва́цыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)