аб’ектывава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аб’ектыву́ю аб’ектыву́ем
2-я ас. аб’ектыву́еш аб’ектыву́еце
3-я ас. аб’ектыву́е аб’ектыву́юць
Прошлы час
м. аб’ектывава́ў аб’ектывава́лі
ж. аб’ектывава́ла
н. аб’ектывава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час аб’ектывава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)