абі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абі́ты абі́тая абі́тае абі́тыя
Р. абі́тага абі́тай
абі́тае		 абі́тага абі́тых
Д. абі́таму абі́тай абі́таму абі́тым
В. абі́ты (неадуш.)
абі́тага (адуш.)		 абі́тую абі́тае абі́тыя (неадуш.)
абі́тых (адуш.)
Т. абі́тым абі́тай
абі́таю		 абі́тым абі́тымі
М. абі́тым абі́тай абі́тым абі́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)