абітурые́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абітурые́нцкі абітурые́нцкая абітурые́нцкае абітурые́нцкія
Р. абітурые́нцкага абітурые́нцкай
абітурые́нцкае		 абітурые́нцкага абітурые́нцкіх
Д. абітурые́нцкаму абітурые́нцкай абітурые́нцкаму абітурые́нцкім
В. абітурые́нцкі (неадуш.)
абітурые́нцкага (адуш.)		 абітурые́нцкую абітурые́нцкае абітурые́нцкія (неадуш.)
абітурые́нцкіх (адуш.)
Т. абітурые́нцкім абітурые́нцкай
абітурые́нцкаю		 абітурые́нцкім абітурые́нцкімі
М. абітурые́нцкім абітурые́нцкай абітурые́нцкім абітурые́нцкіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)