абітурые́нтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абітурые́нтка абітурые́нткі
Р. абітурые́нткі абітурые́нтак
Д. абітурые́нтцы абітурые́нткам
В. абітурые́нтку абітурые́нтак
Т. абітурые́нткай
абітурые́нткаю		 абітурые́нткамі
М. абітурые́нтцы абітурые́нтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)