абітурые́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абітурые́нт абітурые́нты
Р. абітурые́нта абітурые́нтаў
Д. абітурые́нту абітурые́нтам
В. абітурые́нта абітурые́нтаў
Т. абітурые́нтам абітурые́нтамі
М. абітурые́нце абітурые́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)