абяца́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абяца́нне | абяца́нні | |
абяца́ння | абяца́нняў | |
абяца́нню | абяца́нням | |
абяца́нне | абяца́нні | |
абяца́ннем | абяца́ннямі | |
абяца́нні | абяца́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)