абясшко́джанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абясшко́джанне
Р. абясшко́джання
Д. абясшко́джанню
В. абясшко́джанне
Т. абясшко́джаннем
М. абясшко́джанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)