абясто́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абясто́чу абясто́чым
2-я ас. абясто́чыш абясто́чыце
3-я ас. абясто́чыць абясто́чаць
Прошлы час
м. абясто́чыў абясто́чылі
ж. абясто́чыла
н. абясто́чыла
Загадны лад
2-я ас. абясто́ч абясто́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час абясто́чыўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)