абясто́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абясто́чыцца абясто́чацца
Прошлы час
м. абясто́чыўся абясто́чыліся
ж. абясто́чылася
н. абясто́чылася

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)