абясто́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| абясто́чаны | абясто́чаная | абясто́чанае | абясто́чаныя | |
| абясто́чанага | абясто́чанай абясто́чанае |
абясто́чанага | абясто́чаных | |
| абясто́чанаму | абясто́чанай | абясто́чанаму | абясто́чаным | |
| абясто́чаны ( абясто́чанага ( |
абясто́чаную | абясто́чанае | абясто́чаныя ( абясто́чаных ( |
|
| абясто́чаным | абясто́чанай абясто́чанаю |
абясто́чаным | абясто́чанымі | |
| абясто́чаным | абясто́чанай | абясто́чаным | абясто́чаных | |
Кароткая форма: абясто́чана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)