абяспо́пельванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абяспо́пельванне | |
абяспо́пельвання | |
абяспо́пельванню | |
абяспо́пельванне | |
абяспо́пельваннем | |
абяспо́пельванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)