абяспо́пельванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абяспо́пельванне | |
| абяспо́пельвання | |
| абяспо́пельванню | |
| абяспо́пельванне | |
| абяспо́пельваннем | |
| абяспо́пельванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)