абяспа́мячаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
абяспа́мячаны | абяспа́мячаная | абяспа́мячанае | абяспа́мячаныя | |
абяспа́мячанага | абяспа́мячанай абяспа́мячанае |
абяспа́мячанага | абяспа́мячаных | |
абяспа́мячанаму | абяспа́мячанай | абяспа́мячанаму | абяспа́мячаным | |
абяспа́мячаны ( абяспа́мячанага ( |
абяспа́мячаную | абяспа́мячанае | абяспа́мячаныя ( абяспа́мячаных ( |
|
абяспа́мячаным | абяспа́мячанай абяспа́мячанаю |
абяспа́мячаным | абяспа́мячанымі | |
абяспа́мячаным | абяспа́мячанай | абяспа́мячаным | абяспа́мячаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)