абяско́лерванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абяско́лерванне | |
абяско́лервання | |
абяско́лерванню | |
абяско́лерванне | |
абяско́лерваннем | |
абяско́лерванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)