абярну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абярну́ абе́рнем
2-я ас. абе́рнеш абе́рнеце
3-я ас. абе́рне абе́рнуць
Прошлы час
м. абярну́ў абярну́лі
ж. абярну́ла
н. абярну́ла
Загадны лад
2-я ас. абярні́ абярні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абярну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)