абязу́рны
прыметнік, адносны
абязу́рны | абязу́рная | абязу́рнае | абязу́рныя | |
абязу́рнага | абязу́рнай абязу́рнае |
абязу́рнага | абязу́рных | |
абязу́рнаму | абязу́рнай | абязу́рнаму | абязу́рным | |
абязу́рны ( абязу́рнага ( |
абязу́рную | абязу́рнае | абязу́рныя ( абязу́рных ( |
|
абязу́рным | абязу́рнай абязу́рнаю |
абязу́рным | абязу́рнымі | |
абязу́рным | абязу́рнай | абязу́рным | абязу́рных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)