абязлі́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абязлі́чу абязлі́чым
2-я ас. абязлі́чыш абязлі́чыце
3-я ас. абязлі́чыць абязлі́чаць
Прошлы час
м. абязлі́чыў абязлі́чылі
ж. абязлі́чыла
н. абязлі́чыла
Дзеепрыслоўе
прош. час абязлі́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)