абязлі́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абязлі́чыцца абязлі́чацца
Прошлы час
м. абязлі́чыўся абязлі́чыліся
ж. абязлі́чылася
н. абязлі́чылася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)