абязлі́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абязлі́чанне | |
| абязлі́чання | |
| абязлі́чанню | |
| абязлі́чанне | |
| абязлі́чаннем | |
| абязлі́чанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)