абязлю́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абязлю́джванне | |
абязлю́джвання | |
абязлю́джванню | |
абязлю́джванне | |
абязлю́джваннем | |
абязлю́джванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)