абязлю́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абязлю́джванне | |
| абязлю́джвання | |
| абязлю́джванню | |
| абязлю́джванне | |
| абязлю́джваннем | |
| абязлю́джванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)