абязлю́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
абязлю́джаны | абязлю́джаная | абязлю́джанае | абязлю́джаныя | |
абязлю́джанага | абязлю́джанай абязлю́джанае |
абязлю́джанага | абязлю́джаных | |
абязлю́джанаму | абязлю́джанай | абязлю́джанаму | абязлю́джаным | |
абязлю́джаны ( абязлю́джанага ( |
абязлю́джаную | абязлю́джанае | абязлю́джаныя ( абязлю́джаных ( |
|
абязлю́джаным | абязлю́джанай абязлю́джанаю |
абязлю́джаным | абязлю́джанымі | |
абязлю́джаным | абязлю́джанай | абязлю́джаным | абязлю́джаных |
Кароткая форма: абязлю́джана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)