абяззу́бець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абяззу́бею абяззу́беем
2-я ас. абяззу́бееш абяззу́бееце
3-я ас. абяззу́бее абяззу́беюць
Прошлы час
м. абяззу́беў абяззу́белі
ж. абяззу́бела
н. абяззу́бела
Дзеепрыслоўе
прош. час абяззу́беўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)