абяззбро́енне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абяззбро́енне | |
| абяззбро́ення | |
| абяззбро́енню | |
| абяззбро́енне | |
| абяззбро́еннем | |
| абяззбро́енні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)