абязгу́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абязгу́чаны абязгу́чаная абязгу́чанае абязгу́чаныя
Р. абязгу́чанага абязгу́чанай
абязгу́чанае		 абязгу́чанага абязгу́чаных
Д. абязгу́чанаму абязгу́чанай абязгу́чанаму абязгу́чаным
В. абязгу́чаны (неадуш.)
абязгу́чанага (адуш.)		 абязгу́чаную абязгу́чанае абязгу́чаныя (неадуш.)
абязгу́чаных (адуш.)
Т. абязгу́чаным абязгу́чанай
абязгу́чанаю		 абязгу́чаным абязгу́чанымі
М. абязгу́чаным абязгу́чанай абязгу́чаным абязгу́чаных

Кароткая форма: абязгу́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)