абязглу́здзець
‘пазбавіцца розуму’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| абязглу́здзею | абязглу́здзеем | |
| абязглу́здзееш | абязглу́здзееце | |
| абязглу́здзее | абязглу́здзеюць | |
| Прошлы час | ||
| абязглу́здзеў | абязглу́здзелі | |
| абязглу́здзела | ||
| абязглу́здзела | ||
| Загадны лад | ||
| абязглу́здзей | абязглу́здзейце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| абязглу́здзеўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)