абюракра́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
абюракра́чаны | абюракра́чаная | абюракра́чанае | абюракра́чаныя | |
абюракра́чанага | абюракра́чанай абюракра́чанае |
абюракра́чанага | абюракра́чаных | |
абюракра́чанаму | абюракра́чанай | абюракра́чанаму | абюракра́чаным | |
абюракра́чаны ( абюракра́чанага ( |
абюракра́чаную | абюракра́чанае | абюракра́чаныя ( абюракра́чаных ( |
|
абюракра́чаным | абюракра́чанай абюракра́чанаю |
абюракра́чаным | абюракра́чанымі | |
абюракра́чаным | абюракра́чанай | абюракра́чаным | абюракра́чаных |
Кароткая форма: абюракра́чана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)