абюракра́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абюракра́чу абюракра́цім
2-я ас. абюракра́ціш абюракра́ціце
3-я ас. абюракра́ціць абюракра́цяць
Прошлы час
м. абюракра́ціў абюракра́цілі
ж. абюракра́ціла
н. абюракра́ціла
Дзеепрыслоўе
прош. час абюракра́ціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)