абшвірга́ць

‘закінуць, зашпурнуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абшвірга́ю абшвірга́ем
2-я ас. абшвірга́еш абшвірга́еце
3-я ас. абшвірга́е абшвірга́юць
Прошлы час
м. абшвірга́ў абшвірга́лі
ж. абшвірга́ла
н. абшвірга́ла
Загадны лад
2-я ас. абшвірга́й абшвірга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абшвірга́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)