абцуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абцуру́ абцуры́м
2-я ас. абцуры́ш абцурыце́
3-я ас. абцуры́ць абцура́ць
Прошлы час
м. абцуры́ў абцуры́лі
ж. абцуры́ла
н. абцуры́ла
Загадны лад
2-я ас. абцуры́ абцуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абцуры́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)