абцу́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абцу́джу абцу́дзім
2-я ас. абцу́дзіш абцу́дзіце
3-я ас. абцу́дзіць абцу́дзяць
Прошлы час
м. абцу́дзіў абцу́дзілі
ж. абцу́дзіла
н. абцу́дзіла
Загадны лад
2-я ас. абцу́дзь абцу́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час абцу́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)