абхлю́паць
‘апырскаць, намачыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| абхлю́паю | абхлю́паем | |
| абхлю́паеш | абхлю́паеце | |
| абхлю́пае | абхлю́паюць | |
| Прошлы час | ||
| абхлю́паў | абхлю́палі | |
| абхлю́пала | ||
| абхлю́пала | ||
| Загадны лад | ||
| абхлю́пай | абхлю́пайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| абхлю́паўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)