абучы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абучу́ абу́чым
2-я ас. абу́чыш абу́чыце
3-я ас. абу́чыць абу́чаць
Прошлы час
м. абучы́ў абучы́лі
ж. абучы́ла
н. абучы́ла
Загадны лад
2-я ас. абучы́ абучы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абучы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)