абу́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абу́ю абу́ем
2-я ас. абу́еш абу́еце
3-я ас. абу́е абу́юць
Прошлы час
м. абу́ў абу́лі
ж. абу́ла
н. абу́ла
Загадны лад
2-я ас. абу́й абу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абу́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)