абу́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абу́рванне | |
абу́рвання | |
абу́рванню | |
абу́рванне | |
абу́рваннем | |
абу́рванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
абу́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абу́рванне | |
абу́рвання | |
абу́рванню | |
абу́рванне | |
абу́рваннем | |
абу́рванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)