абумо́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
абумо́ўлены | абумо́ўленая | абумо́ўленае | абумо́ўленыя | |
абумо́ўленага | абумо́ўленай абумо́ўленае |
абумо́ўленага | абумо́ўленых | |
абумо́ўленаму | абумо́ўленай | абумо́ўленаму | абумо́ўленым | |
абумо́ўлены ( абумо́ўленага ( |
абумо́ўленую | абумо́ўленае | абумо́ўленыя ( абумо́ўленых ( |
|
абумо́ўленым | абумо́ўленай абумо́ўленаю |
абумо́ўленым | абумо́ўленымі | |
абумо́ўленым | абумо́ўленай | абумо́ўленым | абумо́ўленых |
Кароткая форма: абумо́ўлена.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)